Miejsce w ChPL

ChPL Thalidomide Celgene [2012.12.13]

ChPL Thalidomide Celgene [2013.04.09]

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.2    Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

Konieczne jest kontrolowanie stanu pacjentów w celu wykrycia powikłań zakrzepowo-zatorowych, neuropatii obwodowej, wysypek i reakcji skórnych, bradykardii, utraty świadomości i senności (patrz punkty 4.4. i 4.8).

Konieczne jest kontrolowanie stanu pacjentów w celu wykrycia powikłań zakrzepowo-zatorowych, neuropatii obwodowej, wysypek i reakcji skórnych, bradykardii, utraty świadomości, senności, neutropenii i trombocytopenii (patrz punkty 4.4. i 4.8).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.2    Dawkowanie i sposób podawania

Dawkowanie

-

Neutropenia

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia onkologicznego należy na bieżąco monitorować liczbę i wzór odsetkowy białych krwinek, szczególnie u pacjentów, którzy mogą być bardziej podatni na wystąpienie neutropenii. Konieczne może być opóźnienie podania dawki, zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania, zależnie od wyniku w skali oceny stopnia nasilenia NCI CTC.

Trombocytopenia

Zgodnie z wytycznymi dotyczącymi leczenia onkologicznego należy na bieżąco monitorować liczbę płytek krwi. Konieczne może być opóźnienie podania dawki, zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania, zależnie od wyniku w skali oceny stopnia nasilenia NCI CTC.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4     Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

-

Zaburzenia hematologiczne

Neutropenia

Zgłaszane jako działania niepożądane przypadki neutropenii  3. lub 4. stopnia występowały częściej u pacjentów otrzymujących MPT (melfalan, prednizon, talidomid) niż u pacjentów otrzymujących MP (melfalan, prednizon): odpowiednio 42,7% wobec  29,5% (badanie IFM 99-06). Po dopuszczeniu produktu leczniczego do obrotu, w związku z talidomidem zgłaszano takie działania niepożądane, jak gorączka neutropeniczna oraz pancytopenia. Pacjentów należy monitorować i może być konieczne opóźnienie podania dawki, zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania (patrz punkt 4.2).

Trombocytopenia

Zgłaszano trombocytopenię, w tym działanie niepożądane stopnia 3. lub 4. u pacjentów ze szpiczakiem mnogim, otrzymujących MPT. Pacjentów należy monitorować i może być konieczne opóźnienie podania dawki, zmniejszenie dawki lub zaprzestanie stosowania (patrz punkt 4.2). Zaleca się, aby pacjenci i lekarze zwracali uwagę na objawy przedmiotowe i podmiotowe krwawienia, w tym wybroczyny, krwawienie z nosa i krwawienie z przewodu pokarmowego, zwłaszcza w przypadku jednoczesnego stosowania leków mogących wywoływać krwawienie (patrz punkt 4.8).

Zaburzenia wątroby

Zgłaszano zaburzenia wątroby, głównie nieprawidłowe wyniki badań czynności wątroby. Nie określono specyficznego wzoru występowania zaburzeń wątroby typu komórkowego i cholestatycznego, a w kilku przypadkach zaburzenia miały charakter mieszany. Większość przypadków wystąpiła w ciągu pierwszych dwóch miesięcy terapii i ustąpiła samoistnie po zaprzestaniu leczenia talidomidem. Pacjentów należy monitorować, czy nie występują u nich zaburzenia czynności wątroby, szczególnie w przypadku, gdy zaburzenia czynności wątroby występowały wcześniej, lub podczas jednoczesnego stosowania leków mogących wywoływać zaburzenia czynności wątroby (patrz punkt 4.8).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.4     Specjalne ostrzeżenia i środki ostrożności dotyczące stosowania

-

Ostra białaczka szpikowa (ang Acute MyeloidLeukaemia - AML) i zespoły mielodysplastyczne (ang. Myelodysplastic Syndromes - MDS)

W trwających badaniach klinicznych zaobserwowano statystycznie znaczący wzrost występowania AML oraz MDS u pacjentów z nieleczonym wcześniej szpiczakiem mnogim, otrzymujących leczenie skojarzone - melfalan, prednizon oraz talidomid (MPT). Ryzyko zwiększa się z czasem i wynosi około 2% po dwóch latach oraz około 4% po trzech latach terapii. U pacjentów z nowo zdiagnozowanym szpiczakiem mnogim otrzymujących lenalidomid, również zaobserwowano zwiększoną częstość występowania drugich pierwotnych nowotworów (ang. Secondprimary malignancies - SPM). Wśród inwazyjnych SPM, obserwowano przypadki MDS i (lub) AML u pacjentów otrzymujących lenalidomid w skojarzeniu z mefalanem lub bezpośrednio po podaniu dużych dawek mefalanu i autologicznym przeszczepie komórek macierzystych. Przed rozpoczęciem leczenia talidomidem w skojarzeniu z melfalanem i prednizonem, należy uwzględnić korzyść z leczenia talidomidem i ryzyko wystąpienia AML i MDS. Przed leczeniem oraz w trakcie leczenia, lekarze powinni dokładnie oceniać, czy u pacjentów nie występują drugie pierwotne nowotwory, stosując standardowe onkologiczne metody przesiewowe, oraz wdrażać leczenie zgodnie ze wskazaniami.

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8    Działania niepożądane

Dodatkowe reakcje niepożądane stwierdzone po dopuszczeniu talidomidu do obrotu, a niestwierdzone w badaniu kluczowym, obejmują: toksyczno-rozpływną martwicę naskórka (patrz punkt 4.4), niedrożność jelit, niedoczynność tarczycy, zaburzenia czynności płciowych, zespół lizy guza (patrz punkt 4.4), perforację żołądka i jelit, reakcje alergiczne [nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy/pokrzywka] (patrz punkt 4.4), osłabienie słuchu lub głuchotę, niewydolność nerek, zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.4), pogorszenie się objawów choroby Parkinsona, ciężkie zakażenia (np. posocznica zakończona zgonem, wstrząs septyczny) (patrz punkt 4.4), drgawki, migotanie przedsionków, blok przedsionkowo-komorowy (patrz punkt 4.4), zaburzenia miesiączkowania, w tym brak miesiączki (patrz punkt 4.4) oraz zapalenie trzustki.

Dodatkowe reakcje niepożądane stwierdzone po dopuszczeniu talidomidu do obrotu, a niestwierdzone w badaniu kluczowym, obejmują: toksyczno-rozpływną martwicę naskórka (patrz punkt 4.4), niedrożność jelit, niedoczynność tarczycy, zaburzenia czynności płciowych, zespół lizy guza (patrz punkt 4.4), perforację żołądka i jelit, reakcje alergiczne [nadwrażliwość, obrzęk naczynioruchowy/pokrzywka] (patrz punkt 4.4), osłabienie słuchu lub głuchotę, niewydolność nerek, zawał mięśnia sercowego (patrz punkt 4.4), pogorszenie się objawów choroby Parkinsona, ciężkie zakażenia (np. posocznica zakończona zgonem, wstrząs septyczny) (patrz punkt 4.4), drgawki, migotanie przedsionków, blok przedsionkowo-komorowy (patrz punkt 4.4), zaburzenia miesiączkowania, w tym brak miesiączki (patrz punkt 4.4), zapalenie trzustki, krwawienie z przewodu pokarmowego (patrz punkt 4.4) oraz zaburzenia wątroby (patrz punkt 4.4).

4. SZCZEGÓŁOWE DANE KLINICZNE

4.8    Działania niepożądane

 -

Ostra białaczka szpikowa (AML) i zespoły mielodysplastyczne (MDS)

W trwających badaniach klinicznych zgłaszano występowanie AML oraz MDS u pacjentów z nieleczonym wcześniej szpiczakiem mnogim, otrzymujących leczenie skojarzone - melfalan, prednizon oraz talidomid (patrz punkt 4.4).

6.  DANE FARMACEUTYCZNE

9.  DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO OBROTU / DATA PRZEDŁUŻENIA POZWOLENIA

Data wydania pierwszego pozwolenia: 16 kwietnia 2008 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia:

Data wydania pierwszego pozwolenia: 16 kwietnia 2008 Data ostatniego przedłużenia pozwolenia: 16 kwietnia 2013

ANEKS II

D. WARUNKI I OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w uzgodnionym RMP przedstawionym w module 1.8.2 dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich kolejnych aktualizacjach RMP.

Zaktualizowany RMP należy przedkładać corocznie.

W razie pokrywania się dat przedłożenia PSUR i aktualizacji RMP, raporty należy złożyć w tym samym czasie.

Ponadto uaktualniony RMP należy przedstawiać:

•  na żądanie Europejskiej Agencji Leków;

•             w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji dotyczących bezpieczeństwa lub minimalizacji ryzyka stosowania produktu leczniczego.

Plan zarządzania ryzykiem (ang. Risk Management Plan, RMP)

Podmiot odpowiedzialny podejmie wymagane działania i interwencje z zakresu nadzoru nad bezpieczeństwem farmakoterapii wyszczególnione w uzgodnionym RMP przedstawionym w module 1.8.2 dokumentacji do pozwolenia na dopuszczenie do obrotu, i wszelkich kolejnych aktualizacjach RMP.

Uaktualniony RMP należy przedstawiać:

• na żądanie Europejskiej Agencji Leków;
• w razie zmiany systemu zarządzania ryzykiem, zwłaszcza w wyniku uzyskania nowych informacji, które mogą istotnie wpłynąć na stosunek ryzyka do korzyści, lub w wyniku uzyskania istotnych informacji, dotyczących bezpieczeństwa stosowania produktu leczniczego lub odnoszących się do minimalizacji ryzyka. Jeśli data złożenia okresowego raportu o bezpieczeństwie stosowania (PSUR) jest zbieżna z aktualizacją RMP, dokumenty te mogą być złożone w tym samym czasie.

ANEKS II

D. WARUNKI I OGRANICZENIA DOTYCZĄCE BEZPIECZNEGO I SKUTECZNEGO STOSOWANIA PRODUKTU LECZNICZEGO

-

1. Podmiot odpowiedzialny powinien rozpowszechnić w państwach członkowskich informację o tym
   gdzie jest stosowany produkt Thalidomide Celgene, w bezpośrednim komunikacie skierowanym
   do fachowych pracowników służby zdrowia, informującym ich o ryzyku drugich pierwotnych
   nowotworów złośliwych (SPM) u pacjentów leczonych produktem Thalidomide Celgene, zgodnie z planem komunikowania.